Ουρούλε Ιγκμπαβμπόα,ο άλλος...Τζος!

Ο Urule Igbavboa...ποζάρει στο φακό!

Γλωσσοδέτης το όνομα. Θα το αναφέρουμε, σιγά σιγά. Ας ξεκινήσουμε με την ζωή του. Γεννήθηκε στην Μινεσότα. Μεγάλωσε εκεί. Ο πατέρας του είναι Νιγηριανός και η μητέρα του Γερμανίδα. Ο Ουρούλε Ιγκμπαβμπόα, είναι προφανές, πως νιώθει αμερικανάκι. Και βεβαίως, ιδιαίτερα δυνατός νιώθει και ο Πιερικός Αρχέλαος, η ομάδα του, δηλαδή, που τον ενέταξε, προ μηνών, στο ρόστερ. Η περιπέτεια με το χτύπημα στον αυχένα, σε φιλικό με τον Ηρακλή, τον Σεπτέμβρη, στο Ιβανώφειο, πήγε περίπατο. Δεν καταλαβαίνει τίποτα ο άνθρωπός μας.         

Το δυναμικό του στυλ, που, ενδεχομένως, μας παραπέμπει το λουκ του, παραμερίζεται, όταν κάθεσαι να πεις δυο κουβέντες, μαζί του. Το μαλλί, ναι, επίσης. Είναι σημείο αναφοράς.Διότι, θυμίζει μία πολύ οικεία –στην ελληνική μπασκετική πραγματικότητα- προσωπικότητα.Τον Τζος Τσίλντρες. Για τα ανωτέρω, αφήσαμε τον λόγο στον ίδιο τον 23χρονο πάουερ φόργουορντ, της ομάδας του Δημήτρη Γαλάνη, αφού είχε ολοκληρωθεί ο αγώνας Παγκράτι-Πιερικός (71-68), για την 4^η αγωνιστική της Α2...  

«Με μπερδεύουν με τον Τσίλντρες» 

Για την...

 κόμμωσή του, ο ύψους 2,05 άσος, μας είπε πως «πάντα το μαλλί μου το είχα, έτσι. Δεν το έκανα πρόσφατα. Από μικρό παιδί, με αυτό το μαλλί, με θυμάμαι. Στην Κατερίνη με βλέπουν στον δρόμο, με σταματούν και με ρωτούν, αν έχω κάποια σχέση με τον Τσίλντρες. Μερικοί με μπερδεύουν, κιόλας, μαζί του. Φυσικά, δεν έχω κάποια σχέση με τον Τσίλντρες, παρά μόνο ότι το μαλλί μας, έχει κοινά. Είναι ευχάριστο, πάντως, που με αναγνωρίζει ο κόσμος, έστω και με αυτό το χαρακτηριστικό».  

«Ήθελα Ελλάδα οπωσδήποτε» 

Πώς βρέθηκε, όμως, από τα μέρη μας ο Ιγκμπαβμπόα; «Πέρασα τέσσερα χρόνια στο κολέγιο του Βαλπαραΐσο, στην Ιντιάνα, με αρκετά καλή παρουσία, θεωρώ. Ήταν πραγματικό σχολείο, για μένα. Πέρυσι, λόγω και των ριζών μου, μετακόμισα στην Γερμανία και την Γκέτινγκεν. Τελείωσα την σεζόν στην ισλανδική Κέφλαβικ. Ο ατζέντης μου, με την λήξη της σεζόν, είχε κάποιες προτάσεις, για συζήτηση. Του είπα, θέλω να παίξω σε πιο ανταγωνιστικό επίπεδο. Μου ανέφερε για Ελλάδα. Είπα, αμέσως, ναι, ήθελα, οπωσδήποτε. Έστω και αν μιλάμε για την Α2, τα πράγματα εδώ είναι πολύ ενδιαφέροντα. Το επίπεδο είναι ανταγωνιστικό, αυτό που θέλω για να βελτιωθώ και εγώ. Υπάρχει καλή συνεργασία, όλων μας, μέσα στην ομάδα και βρισκόμαστε σε πολύ καλό επίπεδο. Μέσα από αυτή την χρονιά, μπορούμε, όλοι μας, να κερδίσουμε, πολλά».  

«Να μείνω...» 

Τι θέλει, όμως, από το αύριο, ο ίδιος, το εξηγεί, ορθά κοφτά: «Να μείνω στην Ελλάδα. Μου ταιριάζει το στυλ παιχνιδιού, που βλέπω. Η άμυνα, το ριμπάουντ, η δύναμη, η μάχη για το αποτέλεσμα μετρούν, πάνω από όλα. Η ατμόσφαιρα στα γήπεδα είναι ιδιαίτερη. Οι οπαδοί είναι πολύ κοντά στις ομάδες τους και οι αντίπαλοι ακούν τα πάντα. Ευτυχώς, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Θέλω να παίξω στην Ελλάδα και σε υψηλότερο επίπεδο, τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε είμαι ακόμη σε μικρή ηλικία και έχω πράγματα να δώσω».